تقوا چه مزه‌ایست؟

صفتی که موجب نجات انسان از آتش جهنم و رسیدن به رضوان الهی و بهشت وی می‌شود همانا تقوای الهی است. لذا صفت تقوا در قرآن به کرات تکرار شده و دستور اکید به آن شده است. پیامبر الگوی تمام عیار تقوا بودند و شاگردان مکتب رسالت یعنی صحابه را هم بر این منوال تربیت کردند. در اینجا پای سخنان علی کرم الله وجهه می‌نشینیم و معنی تقوا را مزه مزه می‌کنیم:

1-  سیمای پرهیزکاران :

پس از ستایش پروردگار همانا خداوند سبحان پدیده‌ها را در حالى آفرید که از اطاعتشان بى نیاز، و از نافرمانى آنان در امان بود، زیرا نه معصیت گناهکاران به خدا زیانى مى‌رساند و نه اطاعت مؤمنان براى او سودى دارد، روزى بندگان را تقسیم، و هر کدام را در جایگاه خویش قرار داد. امّا پرهیزکاران در دنیا داراى فضیلت هاى برترند، سخنانشان راست، پوشش آنان میانه روى، و راه رفتنشان با تواضع و فروتنى است، چشمان خود را بر آنچه خدا حرام کرده مى‌پوشانند، و گوش هاى خود را وقف دانش سودمند کرده‌اند، و در روزگار سختى و گشایش، حالشان یکسان است. و اگر نبود، مرگى که خدا بر آنان مقدّر فرموده، روح آنان حتى به اندازه بر هم زدن چشم، در بدن ها قرار نمى‌گرفت، از شوق دیدار بهشت، و از ترس عذاب جهنّم. خدا در جانشان بزرگ و دیگران کوچک مقدارند، بهشت براى آنان چنان است که گویى آن را دیده و در نعمت هاى آن به سر مى‌برند، و جهنّم را چنان باور دارند که گویى آن را دیده و در عذابش گرفتارند. دلهاى پرهیزکاران اندوهگین، و مردم از آزارشان در أمان، تن‌هایشان لاغر، و درخواست هایشان اندک، و نفسشان عفیف و دامنشان پاک است. در روزگار کوتاه دنیا صبر کرده تا آسایش جاودانه قیامت را به دست آورند: تجارتى پر سود که پروردگارشان فراهم فرموده، دنیا مى‌خواست آنها را بفریبد امّا عزم دنیا نکردند، مى‌خواست آنها را اسیر خود گرداند که با فدا کردن جان، خود را آزاد ساختند.